San Pedro de Atacama y Socaire

Hola Todos, todos bueno??

We verlieten de ziektekiemen in Copiapo en namen een 'Tur'bus (12u later dan gepland - want de eerste bus was stuk) richting San Pedro de Atacama.

San Pedro is een oase in de Atacama woestijn (2500m hoog) en dat werd al snel duidelijk toen we groggy uit de nachtbus kwamen in een kleine 35 graden. Maar de vermoeidheid verdween al snel toen we het prachtige landschap zagen.

We belanden deze keer bij een oude hippie ´Mario` die een heel gezellige Cabaña uitbaat met gezellige kamer met een prachtig uitzicht.

We slenterden die middag rond in het dorpje San Pedro, dat op zich niets meer is dan een groot toeristenoffice.
Op goed geluk moet je hier bij één van de tientallen kantoortjes een tour zien te fixen voor de Salar de Uyuni (de grootste zoutvlakte in Bolivia). Het werd uiteindelijk Estrella del Sur waar we onze zuurverdiende pesos op de toonbank wierpen -- vertrek dinsdag 6 maart 8u -- naar 5000m hoogte: Laguna Verde.

Op algemeen aanraden moesten we dus eerst iets doen om te acclimatiseren aan de hoogte. Dus op zoek naar een plaatsje dat hoger lag dan 2500m (San Pedro). >> Socaire (een boerengat met 20 huisjes) werd de bestemming op 3500m -- we namen de enige bus van San Pedro naar Socaire om 19h30. We verbleven in de enige slaapgelegenheid in het dorpje,

een kleine maar heel fijne lodge met het beste eten dat we hadden tot hier toe! Echte vlaamsche grüntensoep !
De omgeving van Socaire was schitterend, niks nikser nikst -- of toch qua toeristen -- het uitzicht adembenemend (of was dat al door de hoogte).
Van de lieve kokkin kregen we onze eerste thermos COCA-TÉ (met echte illegale coca-blaadjes)- dat helpt goed tegen hoogteziekte. Dus wij heel de dag door Té-kes drinken.

Een mooie wandeling maakte de dag helemaal prima.

´s Avonds kwamen we tot de spijtige conclusie dat er pas op maandag (het was zaterdag) één bus naar San Pedro terugging ... probleem, want we hebben een paardrij-tour geboekt .. dus rondvragen (aan 1 man én een paardenkop) hoe we in hemelsnaam op zondag konden teruggeraken... misschien mee met de schoolmeisjes, want die moesten zoiezo op zondag terug... oeff geen paniek we komen er dus wel weer!

Zondagmorgen : lekker geslapen, net uit ons bed, lummelend op de patio, stopt er een tourguide met zijn jeep en rarara: 2 BELGEN !! HOW small How small is the world!
Jeroen op zijn beste slijmtoon op ´Juan` (de gids) afgestapt, en ja hoor, we mochten mee op tour! José en Camille blij verrast dat ze nog eens vlaamsch konden kletsen en onze terugrit naar San Pedro was alweer in de sjakosse ++ een tour van 4 uur mét lekker eten mét een heel fijne geflipte gids...

We bezochten 2 prachtige lagunes op de altiplano, mochten wat lama´s voederen en Juan gaf ons nog veel tips voor Bolivia en Peru! Hoe een saaie dag van wachten op de bus weer kon uitdraaien op een fantastische ervaring!! JOSÉ en CAMILLE en JUAN MUCHAS MUCHAS GRACIAS !!!

Dus allerliefste volgelingen, morgen gaan we op tocht met de paardjes. Als we dat overleven vertrekken we dinsdagmorgen fris en monter (hopelijk) op 3-daagse naar de Salar de Uyuni -- eindelijk Bolivia binnen !!

Adios Todos