A Travellerspoint blog

La Guarderia y Escuela Mòvil - vrijwilligerswerk WEEK 3


View from A to Z on joenstock's travel map.

Hola Hola todos amigos...

Voor het 2e deel van ons vrijwilligerswerk gingen we naar een `Guarderia`, in de één van de armere wijken van Santa Cruz: San Juan. `s Morgensvroeg op de MICRO (de plaatselijke busjes) waarop je voor 1,5 blv kan op en afstappen waar je wil op hun traject... ze zitten meestal afgeladen vol en om een micro te doen stoppen roep je `PARE POR FAVOR` of `PARADA`. Op je hoede zijn is de boodschap. Met wat geluk stopt de chauffeur dan binnen een paar tientallen meters. Je bent ook het best klein, want sommige micro`s zijn eerder `mini.
SSCN9301.jpg
Dus wij als forse belgen staan meestal als kromme moemoekes volgeladen met gerief gewrongen tussen een tiental boliviaantjes. We hadden hier ook onze eerste blokkade; ontevreden bolivianen die hun geld verloren, door het failliet gaan van een plaatselijke vliegtuigmaatschappij, blokeerden de toegang naar de luchthaven... na 5 minuten was heel het verkeer 180° gedraaid en waren we plots spookrijders met onze Micro.
SSCN9300.jpg

We kwamen in de buitenwijken, geen asvalt meer, na regen één modderpoel... kleine huisjes, soms afgeschermd met extra blauwe zeilen, maar voor het grootste deel leven de mensen in openlucht.
De Guarderia is een soort `kindergarden`waarin de kleinste kinderen van de buurtmensen op dagverblijf kunnen - leeftijden van 5 maanden tot 8 jaar.
De kinderen komen allemaal uit probleemsituaties; verwaarlozing, alcoholmisbruik,.... allemaal niet erg fraai. Er zitten ook een paar kinderen met een handicap, waar weinig of geen toegepaste hulp is wegens: geen geld, geen middelen of omdat de ouders geen interesse hebben... schrijnende situaties.
Ook de begeleiding van de Guarderia is niet opgeleid om dit soort werk te doen. Ze komen zelf uit de buurt en verdienen een schamele 300 blv (30 euro !!!) per maand!
SSCN9302.jpg SSCN9303.jpg SSCN9310.jpg SSCN9356.jpg
De kinderen zijn ongelooflijk schattig en altijd erg blij als er vrijwilligers komen. Ze trekken je de armen van het lijf en roepen heel de tijd Tio en Tia (neenee niet Theo en Thea - we zijn niet zo creatief met kurk...) Tio en Tia betekent Nonkel en Tante.... zo noemen ze al de begeleiders.
SSCN9305.jpg SSCN9306.jpg SSCN9357.jpg
De begeleiders doen heel erg hun best maar er is nog veel werk aan de winkel. De waarden en normen liggen heel wat anders dan in België.
SSCN9307.jpg SSCN9308.jpg

Na hier geweest te zijn, besloten we om van het gegeven budget te investeren in de guarderia. !!! NOGMAALS IEDEREEN VEEL DANK !!! We kochten heel wat speelgoed, puzzels, verfjes, balonnen, krijt, kinderleesboekjes,... Hiervan kan je ook wat filmpjes bekijken op onze youtube.

De allerbelangrijkste aankoop gaan matrasjes worden... waarop de kinderen hun middagdutje doen. Momenteel liggen ze op matrasjes vol pipi en vlooien....
SSCN9358.jpg SSCN9359.jpg SSCN9360.jpg SSCN9361.jpg

We werden hartelijk onthaald met het nieuwe materiaal... het is prachtig om zien hoe we de kinderen zo gelukkig kunnen maken! We gaan daarom ook nog een week langer blijven in Santa Cruz... zodat we nog een week langer onze handen uit de mouwen kunnen steken.
SSCN9309.jpg

Deze avond bezochten we nog een andere project: de Escuala Mòvil - de mobiele school. Een uitvinding van een belg ! In 2005 begonnen in Bolivia en ondertussen actief in 5 zones in Santa Cruz. Het is een camionette waarop een karretje staat gemaakt uit schoolborden. In de kar zit allemaal didactisch materiaal waarmee de kinderen van de straat leren rekenen, schrijven, lezen, tekenen...
De begeleiders proberen de kinderen zo 2 uur per dag aandacht te geven en hun interesse wekken voor nuttige dingen ipv bedelen en stelen. De kar staat elke avond op een andere vaste plaats. Het bord wordt uit de kar geladen, op een druk rondpunt gezet in de stad. De straatkinderen die staan te jongleren en ruiten te wassen voor de autos komen dan 2 uurtjes bijleren. Opnieuw een fantastisch project maar enorm triest dat de kinderen achtergelaten worden na 2uurtjes om opnieuw de rest van de nacht te jongeleren en te bedelen. Maar ja, we weten zo dat ze toch 2 uurtjes hun zinnen kunnen verzetten!
Ook hier gaan we volgende week nog langs gaan om een handje toe te steken.

Zo dat was een overzichtje van alweer een intensieve en emotionele week - maar we zijn erg voldaan en tevreden dat we dit mogen en kunnen doen en dus ook dankzij jullie giften de kinderen een leuke tijd bezorgen !

MUCHAS GRACIAS TODOS!!

Even een belangrijke mededeling: de tafels en de stoelen voor la Republica worden niet aangekocht omdat ze zelf tafels en stoelen gaan maken met de jongens! Zo hopen ze dat de jongens meer respect zullen hebben voor hun `zelfgemaakt`materiaal! Maar dat geld zullen we dus gebruiken voor het aankopen van matrasjes van de Guarderia.

Nu word het voor ons wat tijd voor ontspanning. We trekken 4 dagen naar het Parque National Amboro, 100km van Santa Cruz, om de prachtige natuur te bewonderen. Een paasuitstapje met ons fantastische gastvrouw en gastheer, Sara en Maarten.

Hasta Luego Amigos!

Posted by joenstock 17:08 Archived in Bolivia

Email this entryFacebookStumbleUpon

Table of contents

Comments

Hey hey! Wilde me effe excuseren dat ik jullie project niet financieel kon steunen, zit zelf met een financieel projectje (leg ik nog uit hoor)dat ik écht wil uitvoeren. Leuke kaart overigens, altijd tof nog zo'n verrassing; thankx en good luck! xx Liesbeth R

by Liesbeth R

Gho zeg... zo zie je maar hoe goed onze kids het hier wel hebben. En dan zijn er nog die durven bokken als ze geen bolleke krijgen...
Ik denk dat iedereen die een centje bijgedragen heeft gelukkig mag gaan slapen na het zien van al die lachende gezichtjes op de foto's, da's écht onbetaalbaar hé. Zo rechtuit. Geniet van jullie uitstapje naar het nationaal park (en wij in Belgie maar denken dat't Zwin groot is). Eneuh... wees vooral niet verlegen om nog heel veel verslagjes en foto's te posten :-) byebye, Ian

by Ian R

Knuffel die schatjes maar goed van ons deze week. Deze week trouwens op peeking express de miserie van bolivia mines gezien. Een gezin van zes wonende in een klein donker kotje, de mijn als speelterrein voor de kinderen. Vader die waarschijnlijk sterft voor ze allemaal goed en wel groot zijn. En dan durven die peking express deelnemers nog permiteren ! scandaleux

by barttessa

This blog requires you to be a logged in member of Travellerspoint to place comments.

Login