La Guarderia - vrijwilligerswerk WEEK 4 - adios Santa Cruz

Hola Hola amigos,

Alvorens we de natuurlijke rust van Samaipata gaan opzoeken, om een 6-tal dagen te bekomen van de vrijwilligersdrukte, zetten we nog even alles op een rijtje!

Op de guarderia ontmoetten we Don Julian, de verantwoordelijke.

Julian nodigde ons uit om een kijkje te gaan nemen in andere projecten waar hij bezig is. Eén daarvan is een project rond sportteams voor jongeren: voetbal,volleyball,basketbal... met een klein klasje erbij.

Dankzij de centjes van de dorpscrossers !!! MERCI LADIES!!! kochten we ballen voor de voetbalploeg.

Heel plechtig werden de nieuwe ballen overhandigd! Bolivianen nemen immers overal waar ze kunnen de gelegenheid om iets`plechtig`mét toespraken te doen.

Voor de meisjes is voetbal hier ook heel populair, een match tegen de dorpscrossers zouden ze wel zien zitten!

In dezelfde wijk woonde ook een arm gezin waar we langs gingen omdat Don Julian deze mevrouw helpt. Het is een vrouw met acht kinderen waarvan eentje zwaar gehandicapt, haar man heeft haar verlaten en haar huisje is ondergelopen door wateroverlast.

We kochten schoolgerief voor haar kinderen en we waren ook te gast voor een kleine maaltijd. Al hebben de mensen niets... toch blijven ze gastvrij!! Nogmaals bedankt iedereen voor de financiële hulp! We kunnen hier echt een verschil betekenen voor de mensen!

Heel de week ging Liesbet elke morgen naar de guarderia, met MICRO 11 :-) een hele belevenis!

En Jeroen op koopjesjacht op de markt om inkopen te doen voor verschillende goede doelen: voetballen, schoolgerief én natuurlijk dé zoektocht naar de matrassen voor de guarderia...

De zoektocht naar nieuwe pismatten voor die klein gasten bleek geen gemakkelijke opdracht. Alles gaat nogal `traag`in Bolivia en mensen durven wel eens een `mentira`vertellen. Gelukkig kwamen ze vrijdag dan toch boven na veel palaver, vooral door Don Julian, want Jeroen zijn `discussie`castellano is nog niet zo vlot.

We laadden ze op de taxi en reden naar de Guarderia!

Daar verwijderden we de oude vieze matten (waar de kinderen nog geen problemen mee hadden trouwens... ze weten niet beter...)

en de nieuwe kregen hun ligplaats.

AAN IEDEREEN DIE ZIJN CENTJE HEEFT BIJGEDRAGEN... MUCHISIMAS GRACIAS !!

Het was onze laatste dag in de guarderia, net nog vrijdag de 13e ;-) maar alles ging goed ;-) De opvoedsters genoten nog van onze familie/vrienden fotootjes uit België. Ze wilden in geuren en kleuren weten wie wie was ;-)

Gisteren was het hier Dia de Niños en vandaag vierden ze dat met chocomel, cake en een piñata (zo`n kartonnen doos die hangt boven de kindjes, volgestouwd met snoep en speelgoed en waaraan ze kunnen trekken

>>> zie binnenkort het filmpje op YOUTUBE).

Het feestje was dus een heel fijne afsluiter van ons vrijwilligerswerk hier in Bolivia.

Even een terugblik op opmerkelijke dingen die we zagen in Santa Cruz (jammer genoeg hebben we van deze dingen niet allemaal foto`s kunnen trekken):

>> wisselgeld ?? Que es ??
In geen enkele winkel, zelfs in grote supermarkten kunnen ze gemakkelijk wisselgeld teruggeven, het is altijd een heel gedoe! Als je aan een kraampje bv met 50 blv (5 euro) betaald moeten ze al rondvragen om te wisselen bij naburige kraampjes. Grote briefjes zijn dus volledig taboe in Bolivia.

>> straten met allemaal dezelfde winkels; echt origineel zijn ze niet bij de buren... vb.: één straat vol met winkels die enkel borstels,emmers,kuismiddelen verkopen, en toch is het hier overal even vuil ;-) ??? Die moeten dan toch niet veel verdienen. Je moet alle winkels af gaan om tot de goedkoopste prijs te komen... daar weten we nu alles van door het aankopen van schoolgerief.

... of een straat vol met winkeltjes met auto-onderdelen: elke winkel 1 onderdeel... vb motors in de ene, wieldoppen in de andere, van het grootste tot het kleinste stuk. Als je goed bent in mecano kan je een hele auto maken !!

Alles word herbruikt, herbruikt, herbruikt ... tot 10e hands... veel auto's komen uit Japan (waar het stuur rechts staat - maar dat ze hier simpel even verbouwen zodat het stuur links staat en de kilometric rechts blijft ;-);-);-) )

>> mannen/vrouwen/kinderen die de weg onderhouden; ze staan met een emmertje zand en een schop in het midden van de straat om de putten te vullen. Voorbijrijdende chauffeurs geven hun dan een centje.

>> Micro Prikkers: mensen die kaartjes afstempelen van de buschauffeurs van de micro om te tellen hoeveel toeren ze maken rond de stad.

>> sapjes venters: ze rijden met een metalen bol vol sap of limonade en een hemeltergend toetertje : ze vullen kleine plasticzakjes die de mensen leegzuigen
by the way: ze doen hier ook sucky sucky op appelsienen, kopje afsnijden en leegzuigen.

>> je kan in Bolivia echt alles op straat kopen;

- eten: er staan oude moemoekes met kleine barbecuetjes langs de kant van de weg satèetjes te verkopen...

Sommige verkopers rijden rond met appelsienenkarretjes om sapjes te verkopen (ze worden voor je neus geperst.. heerlijk !!) en de frigoboxventers: ze verkopen bv cocosmelk rechtstreeks uit de frigobox geschept.

- kleding: elke donderdag een mega-2ehands-markt, 3km straat vol met kraampjes met bergen 2e hands en overstock kleding, het meeste uit USA. Je vind hier alle merken en je koopt het voor een appel en een ei: vb: een t-shirt voor 15blv = 1,5 euro ! We lieten ons dus eens goed gaan op de markt, onze rugzak heeft het geweten... en onze rugjes binnenkort ook! Voor 30 euro hadden we 6 t-shirts, 2 broeken, 1 hemd, 1 rok en een paar nieuwe sandalen for the laidy :-)

>> TAXIS:

Er zijn speciale taxi's die enkel de ringen doen in Santa Cruz (zo'n 8tal ANILLO'S), een soort collectivo, je kan meerijden voor 1,5 blv (6 frankskes :-) en je roept PARE (stoppe!!!) als je eruit wil... comfy is het wel niet want ze proppen ze vol tot 4 personen op de achterbank en 2 vanvoor naast de chauffeur.... de taxicentrales gebruiken walkietalkies, maar zelfs als de taxi voor de 'open' deur van het kantoortje staat roepen ze door de walkietalkie...

>> het dierenleven in Santa Cruz

Bij ons gastgezinnetje zaten 2 schattige én vlooienvrije honden (waarschijnlijk de enigen in Bolivia), één zotte papegaai en een handjevol gekko`s. Maar voor de rest van de dieren gaat het hier soms wel wat anders aan toe... paardjes huppelen over de weg tussen de auto's met vastgebonden voorpoten, gedesoriënteerde koeien vragen de weg aan de microchauffeur, naakte kippen met maar 1 poot nimeer waar de mensen heel fier op waren ;-), naakte hondjes die iets of wat verwaarloosd ronddwalen...

>> het uitgaansleven is in Santa Cruz echt de moeite, er zijn zelfs straten waar 's avonds de dikke jeeps rondcruisen met hun bonkende reggeatonbeats en bikinigirls in tha back ...

>> het afvalbeleid: kortweg: er is er geen
drink of eet iets en smijt de verpakking gewoon op de grond... makkelijk toch.. alleen een beetje stinkend op den duur... vooral als moeder natuur wat regendruppeltjes heeft rondgestrooid...

>> KINDEREN:

Er is nog steeds veel kinderarbeid in Bolivia, vooral in Potosi en Sucre viel ons dat heel hard op:vb in de mijnen, schoenpoetsertjes of als volklokkers op de bussen, opdienen in restaurants, werken in winkels (zakkenvullers),...., in Santa Cruz was dit wel veel minder. Maar veel straatkinderen staan te jongleren aan de kruispunten tot midden in de nacht.
Hier zie je ook veel moeders met kinderen...ze worden overal mee naartoe gesleurd, ze hangen overal over moeder`s schouder of liggen op moederschoot... dus wel zonder de verplichte belgische QUINY;-) Op een overvolle Micro is het ook geen enkel probleem om de borst te geven. Ook blijven de kinderen hier heel laat op, ze worden pas in bed gelegd als ze letterlijk omvallen ;-)

Voila,dat was het ongeveer;-)
We zullen nu een kleine week onbereikbaar zijn! Back to basics ;-) Pure nature in Samaipata!

Adios TODOS!