La Paz y Tiahuanacu (Tiwanaku)

Hola Hola Amigos,

een berichtje vanuit de grootste stad van Bolivia: LA PAZ.

Na een heerlijke rustgevende busrit in onze eerste CAMA bus ... dit is een bus met een grote brede zetel die bijna helemaal plat kan...
kwamen we van het hete Santa Cruz terug op de ALTIPLANO in het frisse La Paz. Het binnenrijden van de stad vanop het hooggelegen El ALto (4000m) is op zich al een hele belevenis. La Paz ligt in een kom tussen bergketens met sneeuwtoppen en alle huisjes zijn gebouwd op de steile wanden van de bergen... een erg indrukwekkend zicht!

Het is hier een mierenhoop van mensen die door smalle steile straatjes hun weg zoeken tussen de honderden busjes (micros en truffis) en honderden verkopersstalletjes.

Te voet gaan gaat hier sneller dan een taxi nemen, want er is te veel verkeer.
Bij het rondlopen in de stad hoor je vaak ontploffingen, dit zijn meestal geluiden die opstijgen uit een van de vele dagelijkse protestmarsen die gehouden worden door ontevreden Bolivianen... we zagen zo bijvoorbeeld een betoging van rolstoelpatienten en mensen op krukken die hier in Bolivia alles behalve op steun kunnen rekenen. Een eigenaardig beeld hier in de straten zijn de schoenenpoetsers, ze dragen bivakmutsen om zich tegen de zon en om hun onherkenbaarheid te garanderen.

De eerste dag namen we de rode toeristenbus, we zaten ter hoogte van de kluwens electriciteitdraden en toerden zonder ons moe te maken door de stad.

Dit om onze longetjes te beschermen tegen de vermoeidheid op de grote hoogte! 3600m! Zo kregen we een beeld over de hele stad en zagen we dat het verschil tussen arm en rijk heel groot is ! De rijke wonen beneden, hoe armer de mensen zijn hoe hoger ze op de bergen wonen. We reden zelfs door een poepchique villa wijk... toch een bizar contrast met de arme krotten.

Onze eerste stop was net buiten La Paz aan de Valle de la Luna, een indrukwekkend maanlandschap gecreeerd door het water dat het zand wegerodeerd.

Bij onze tweede stop werden we getrakteerd op een prachtig uitzicht over la Paz.

Om te bekomen van alle indrukken gingen we ons te goed doen aan een lekkere chinees!

Ons grootste doel in La Paz was souvenirsjacht... de traditionele artesania markt liepen we helemaal plat ... supermarkten kennen ze hier niet dus alles word op marktjes verkocht. De heksenmarkt is ook erg bekend, daar kan je een lamafoetus kopen om onder je toekomstig huis te begraven voor goed geluk... in de straten zitten oude mannetjes waar je je toekomst kan laten lezen in Coca-bladeren ... en op de markt kan je alles kopen om je geluk af te dwingen in offerschaaltjes. Maar onze toekomst laten we liever onvoorspeld...
Het coca-museum mochten we natuurlijk ook niet overslaan.

In onze gezellige hostal El Solario leerden we 2 koppels vlamingen kennen: Marijke en Thomas uit Antwerpen en Joke en Wouter uit West-Vlaanderen. Elke avond werd dus gezellig bourgondisch gevierd op zijn vlaamsch... we waagden ons nog eens aan een japanner! Heerlijk!

Met Marijke en Thomas trokken we nog naar Tiwanaku, een groote ruine van een oude Aymara tempel op zo´n 70km buiten la Paz.
We namen een truffi (minibusje) maar de chauffeur weigerde te vertrekken alvorens zijn busje stampensvol zat met moemoekes en vavakes... de ene al wat smeuiger dan de andere... we lokten dan maar mee mensen door: WAKU WAKU WAKU (de roepnaam van Tiwanaku) te roepen en als het busje dan eindelijk volgeraakte riepen we luidkeels VAMOS VAMOS (we gaan).
Het landschap op de rit was prachtig: mooie groene velden op de altiplano afgewisseld met kleine huisjes en roodkleurige bergen.

Tiwanaku was ook erg de moeite, mede dankzij onze voortreffelijke gids. Want zonder gids loop je hier verloren tussen de stenen. Momenteel is men druk bezig om te tempel te restaureren dus binnen een tiental jaar zal dit een grote toeristische trekpleister worden!

De restauratie verloopt op de manier dat de Aymara vroeger de tempel bouwden.. steen voor steen de heling op trekken met 20 mensen...
We werden stil van de schoonheid en vooral de kracht dat uitstraalde uit deze eeuwenoude ceremonieplaats...

...wat gaat Machu Pichu nog teweegbrengen... we kijken er al heel erg naar uit.

Nu maken we ons klaar om met onze loodzware mochillas, gitaar en tent die we niet kwijt geraken naar Copacabana te rijden.

Hasta Luego AMigos !!