Copacabana y Isla del Sol

Hola Hola Amigos,

Ons avontuur naar Copacabana, onze laatste halte in Bolivia, begon al bijna in mineur. Na een korte rit uit La Paz hielden we halt aan het meer en kregen we te horen dat er 20 minuten lunchpauze was... Wij snel uit de bus op zoek naar een baño en na het deugdoende plasje zagen we onze bus, met al onze bagage, dobberen op een overzetboot... en alle pasagiers op een kleine boot erachter... wij in zeven haasten onze broek opgetrokken en huppelend naar de kade gelopen... gelukkig was er nog een ander bootje dat niet zoveel later ook overstak... en net op tijd haalden we onze bus, want in Bolivia is het niet de gewoonte om de pasagiers nog eens na te tellen dus vertrok de bus onmiddelijk.

In Copacabana werden we opgewacht door Sonia, de vriendelijke eigenares van Hostal Sonia (een aanrader!!). Een mooie kamer mét TV voor maar 2 euro de man ??? unbolivable !!

Op verkenning in Copacabana: een prachtige cathedraal waarvoor elke dag auto´s worden gezegend zodat ze lang veilig blijven rijden.

Eerst bedekken met bloemen, een priester zegent de motor met wijwater, bommetjes laten ontploffen onder de auto en tenslotte nog een fles bier of champagne leegspuiten op het stalen ros.

Onze klim naar de Cerro Calvario bracht ons bij onze tweede religieuse ervaring van de dag...

Langs de kruisweg die alle Bolivianen aflegden om bij elke statie stenen te werpen op het kruis... in de helft van de berg zaten Aymara ceremoniemeesters aan kleine betonnen tafels. Op de tafels staan miniatuur huisjes of autootjes of andere belangrijke dingen uit het leven. De mensen komen van heinde en ver om hun nieuw huis of auto of ... te laten zegenen (met liters bier) door de Aymara priester. Op de tafel brand de priester kooltjes en roept hij aan pachamama dat alles goed mag gaan met de familie: allemaal om geluk af te dwingen.

Nieuwsgierig als we zijn gingen we vragen aan een biddende familie wat er juist allemaal plaatsvond.. we werden enthousiast betrokken bij het gebeuren en moesten om de beurt iemand anders 'inviteren' om een biertje te drinken. Het bier bleef maar komen, de aymara priester riep steeds ´´ DOS MAS ´´ (nog twee) en uit het niets kwamen dan kinderen met een fles bier aangelopen... een heerlijke namiddag, we hadden een supertijd met de familie en hoorden heel wat vieze boliviaanse mopjes -- de boliviaanse versies van de vieze jantje (juanito) moppen !!! Het strafste is nog dat de aymara priester hier elke dag ´vieringen´ houdt - wat een leven ;-) en dit alles met een prachtig uitzicht over het Titicaca-meer. Het hoogst bevaarbare meer van de wereld: 4000m hoog!

Uiteindelijk zijn we de berg nog verder opgeworsteld (dat ging verdacht goed ondanks de hoogte en de alcohol) en genoten we van een schitterend uitzicht.
We kwamen alweer belgjes tegen: Jo & Mo uit Mechelen... jongens vraag ook tijdskrediet en geniet van een jaartje zuid-amerika !!!!!! en zo hadden we alweer een gezellige bourgondische avond!

De volgende dag gingen we een rustdag houden... maar niet dus... we deden een wandeling door de typische dorpjes langs het Titicaca-meer...

Een mooie 3 uur tocht bracht ons in een roeibootje bij Guido en zijn broertje Gonzales die trots hun Trucha (forel)-kwekerij lieten zien op een romantische roeiboottocht.

We waren duidelijk één van de weinige passerende toeristen want iederen sloeg een babbeltje.

Terugwandelen zat er niet meer in en zodus een lift terug naar Copacabana.

<< ISLA DEL SOL >>

Copacabana is vooral dé plaats om naar Isla del Sol en Isla de la luna te varen. Twee eilanden op het Titicaca-meer waar nog sporen van het Inca-rijk te zien zijn. We voeren naar het noorden van Isla del Sol en beslisten al gauw om de toeristenkudde te laten passeren..

Dus boekten we een nachtje in een hospedaje La(s) Playa(s) op 10m van het water... een heel primitief kamertje maar o zo mooi bij de locals.
Het dorpje is erg gezellig en echt puur.

´s middags een wandeling naar de Ruïnas: de stenen ceremonie tafel, de Puma-rots en het labyrinth waar nu de schapen en varkens heersen...

De arme herders hadden veel moeite om de schaapjes uit het doolhof terug te halen ;-) We eindigden bij een klein kraampje aan de wandelweg richting het zuiden van het eiland.

We kochten nog maar wat artesanias én een pint en werden dikke vrienden met de jonge verkoopster... samen genoten we, lichtjes tipsy, van de zonsondergang.

Na een fijne nacht aan het meer deden we de 3 uur tocht van Noord naar Zuid... maar daar bleek onze beslissing om op het noordelijke deel te slapen een schitterende keuze want het zuiden is helemaal verpest door wildbouw en plat commercieel toerisme.... we kunnen nu al niet meer tegen de drukte... wat gaat dat nog geven terug in België... brrrrrrrrrrrrrrrrrrrr nog niet aan denken!!! OP NAAR PERU !! ADIOS BOLIVIA!!!
ps: we gaan weer een uurtje terug in de tijd: Peru is 7u vroeger dan België.

adios todos!!