Cusco y Machu Pichu -rip off-

Hola Hola Amigos,

Na alweer een kapotte bus van de schitterende organisatie EXTRA SUR kwamen we ´s avonds laat doodmoe aan in Cusco. Eerst werden we door een vriendelijke medepasagier in een krot hostal binnengeloods, maar na een korte blik in de kamer besloten we onze zware rugzak toch nog maar eventjes op onze rug te trekken en naar een andere hostal te gaan.... dit was onze beste beslissing in weken: Hostal Wiñay Wayna! Een heel leuke familie hostal met een heel vriendelijke Angela en haar mama.

Na een fijne nachtrust gingen we Cusco rond, geplaagd door toeristen lokkers die massages aansmeren en tours naar Machu Pichu. We liepen rond om eens te horen hoe het zat met prijzen van een Inca-Trail of alternatieve wandeling naar Machu Pichu.... we vielen omver... Machu Pichu blijkt de huidige melkkoe van de Peruanen en alles wat errond hangt wordt ongeloofelijk uitgemolken...
de Inca-Trail kost (all-in) minstens 400 dollar (zo´n 1200 sol) per persoon (en is 2 maanden op voorhand volgeboekt), een alternatieve wandeling is even duur of zelfs duurder! Van mafia gesproken.. want je moet goed beseffen dat de noodzakelijke ´dragers´die de zware rugzakken van de toeristen de bergen opsleuren zwaar onderbetaald worden... zo´n 20 sol per dag = 5 euro ????? Dit is gewoon crimineel en daar wilden we niet aan meedoen.
Maar dus om één van de meest indrukwekkende archeologische sites: Machu Pichu te zien moesten we dus op zoek naar een oplossing: misschien met de trein...

... maar : de tweede groep mafia heet PERU RAIL, die zo maar eventjes 90 dollar (270 sol) per persoon aanrekenen om heen en terug te gaan met een boemeltrein vanuit Cusco naar Aguas Calientes, de toeristenstad aan de voet van Machu Pichu. We werden stilletjes aan misselijk van al dit gedoe, onze goesting om in de kudde mee te lopen verdween zienderogen.

Totdat onze lieve hostal eigenares Angela met dé oplossing kwam:
er is een mogelijkheid om via een omweg met busjes en een wandeling langs het treinspoor naar Aguas Calientes te geraken.... dat klonk al beter!

Maar alvorens we de tocht naar het Inca-wonder begonnen, toerden we per benenwagen rond in Cusco.

Met een toeristenticket konden we alle interessante archeologische Inca-sites bekijken, gelegen in en rond Cusco.
Na vele kerken en musea namen wandelden we naar de Inca-ruïnes buiten de stad: Sacsayhuaman, een gigantisch militair complex - Q´enko, een inca-heiligdom - Tambo Machay, de heilige badplaats én naar Puca Pucara. Dit was allemaal erg de moeite en knap om te zien wat de Inca´s in de 15e eeuw wisten te verwezenlijken!

De dag daarna gingen we met ons toeristenticketje naar sites die wat verder buiten Cusco lagen: de SACRED VALLEY.
In de Insight Guide hadden we een prachtige foto zien staan: de zoutpannes van Moray... wij op minibusje richting Maras en daar een lift (dik tegen de zin van de plaatselijke taxidrivers) naar Moray. Toen we aankwamen in Moray bleken daar helemaal geen zoutpannes te zijn, maar wel de Inca-trappentuinen... de Insight Guide was dus mis ;-) maar geen erg, de tuinen waren ook indrukwekkend.

We besloten daar om de rest van onze dagtour met een taxi te doen, we moesten immers nog een aantal uur busjes nemen... Samen met de amerikaanse Kathy reden we naar dé SALINAS van Maras... waar we dus waren gestopt met de bus ;-)

De zoutpannes zijn prachtig! Een ongekend stukje Peru.

De taxi in richting: Ollantaytambo -- een heel grote Inca-site die nog heel goed in tact is.

Daarna nog naar Pisac, opnieuw een staaltje knap Inca werk dat we een beetje van op een afstand bekeken, want de regen en onze vermoeidheid begon wat te vervelen.

De volgende dag, met de hulp van ons Angela, begonnen we aan ons avontuur richting Machu Pichu:... we namen de bus van Cusco naar de afgelegen plaats Santa Maria, een klein dorpje in de jungle. Om daar te geraken moesten we een aantal aardverschuivingen passeren. De rivieren stroomden over de weg. Vandaaruit een minibusje naar een ander klein dorpje Santa Theresa-- in een busje volgepropt met alternatieve toeristen klommen we naar duizelingwekkende hoogtes op super smalle wegeltjes. Een aantal keren klonken er kreetjes vanuit het vrouwelijke buspubliek. Omdat het al avond was besloten we daar een nachtje te blijven.

´s Morgens gingen we eerst zwemmen in de plaatselijke thermas... een gigantisch warmwaterzwembad voor ons alleen ;-)

en ´s middag in een jeep, als vee in de bak vanachter, naar het treinstationnetje aan Hydro-electrica.

Met onze rugzak op de rug volgden we het treinspoor door de prachtige jungle, langs een onthoofde hond en wat koffieboeren en na 3 uurtjes zwaar klefferen op de treinsporen kwamen we aan op de camping aan de voet van Machu Pichu.

Alles bij elkaar hebben we met 2 personen voor heel de heentrip 75 sol (25 dollar) gespendeerd.. busjes + overnachting + avondeten en ontbijt ;-)...

Op de camping hoorden we nog dat het zelfs mogelijk is om op guerilla-wijze gratis in op Machu Pichu binnen te geraken... maar dat zagen we toch niet zitten... dus deden we terug even mee met de kudde en kochten we twee ticketjes: 241 sol - 81 dollar ;-) veel maar allé kom, het zou de moeite moeten zijn ;-)

5 uur s´morgens, regen en mist: mannenstemmen aan onze tent: AMIGOS AMIGOS ?? >> betalen voor de overnachting ;-) Blijkbaar ontsnapten veel kampeerders s´morgens in alle vroegte zonder te betalen... Snel ons gerief opgeruimd en stapschoentjes aan om naar Machu Pichu te wandelen. Een uurke zwaar bergop, zo´n 500 trappekes-- want de bus van 15 min kost ook weer 12 dollar per persoon... de toeristen-uier is nog niet volledig leeg zullen ze denken ;-)

Goed in het zweet kwamen we om 6u boven aan. De eerste toeristenbussen stonden al te drummen aan de ingang... Machu Pichu in de verste niet te zien.. enkel een dikke grijze massa: mist!

Dat kunnen we in België gratis bekijken, lachten we de miserie maar even van ons af...

Het meest hilarische waren wel de ´dure´tourgidsen, die met behulp van fotoboekjes hun uitleg deden en wezen in de mist aan de inca-trailers.

De arme wandelaars, die zuchtend en met diepe lijnen in hun doodvermoeide gezichten woedend waren ... is dit het nu ?? Hebben we daar 4 dagen onze schoenen voor versleten? ;-)

Na anderhalf uur wachten begon er stilletjes aan beterschap in te komen; er waren al muurtjes te zien...

We klommen dan maar naar Wayna Pichu.. de berg die uittorend boven Machu Pichu- een super zware klim bracht ons een uur later (8u30) boven op Wayna Pichu... en wat wilde het wonder... de zon begon stilletjes door de wolken te schijnen en uit de mist verscheen het meest indrukwekkende Inca-wonder: MACHU PICHU - gebouwd bewoond én verlaten in een kleine 100j!

We werden er stil van... dit is echt indrukwekkend! Alle gezaag over de dure tochten verdween als mist voor de zon en we genoten in stilte van het tevoorschijn komen van dit meesterwerk. Spijtig kunnen we het gevoel moeilijk overbrengen op de foto's maar toch...

Toen de berg helemaal mistvrij was klommen we terug naar beneden en gingen we de site van naderbij bekijken. Er zijn veel gelijkenissen met de sites rond Cusco, maar Machu Pichu is veel beter bewaard gebleven omdat de site zo moeilijk toegankelijk was.
Andere Inca-sites werden eerst door de Spanjaarden leeggeroofd en daarna door de plaatselijke mensen gesloopt om de stenen te hergebruiken in hun eigen knutselwerkjes; die ze daarna huizen noemden.. heel jammer maar zo´n fratsen zijn er al wel meer gebeurd in de geschiedenis.

In de namiddag klommen we met onze pijnlijke kniëen terug naar beneden en probeerden we nog een treinticketje te fixen... we moesten toch mee in de kudde want nog eens 2 dagen spenderen om terug te geraken naar Cusco vonden wij zelfs tegen onze principes een beetje te veel van het goede... enkeltje voor twee personen naar Cusco : 90 dollar ... pataat!

Gelukkig ontving onze hostal ons met open armen: de hostal mama bakte echte Peruaanse frieten en deed ons van onze stoel vallen door een echt horror beeld: lekker verse cavia´s !

We vierden onze laatste avond Cusco met een spelletje RISK, wat was dat lang geleden...

We gingen moe en voldaan naar bed en vielen als roosjes in slaap, dromend van Machu Pichu en de mafia ;-)

Volgende stop: de woestijn-oase ICA en de kuststad Pisco om daarna door te reizen naar Lima en te vliegen naar Iquitos, het jungle-noorden van Peru!

Adios amigos!