Chiclayo - Señor de Sipan

Hola Hola

Aangekomen om 7u smorgens van Chachapoyas .... Chiclayo begon al meteen in mineur want de taxichauffeur bleek een charlatan... we hadden het kunnen weten want taxidrivers die u aanklampen aan de busterminal zijn meestal niet te vertrouwen en duurder dan normaal...
Het verhaal: we wilden naar een familie-hostal gaan; genaamd San Eduardo.. maar de taxichauffeur beweerde bij hoog en bij laag dat die hostal gesloten was... wij als goedgelovigen en omdat we de man niet vertrouwden...maar meegereden naar een andere... Hotel Oasis... opt eerste zicht viel het nog mee... tot we na het inchecken de slijmplekken en snotpieten naast het bed ontdekten... blijkbaar gebruikten vorige klanten de muur als zakdoek ;-) gelukkig slaap je met je ogen toe ;-)

Chiclayo is erg druk en redelijk ´onvriendelijk´ - de mensen op straat kijken allemaal heel nors... heel anders dan in andere dorpen/steden waar we al passeerden... en we werden ook lastig gevallen op straat door mensen die constant ´helloow´ en u aanklampen om brol te verkopen...

Wat we hadden moeten weten ... alle musea zijn gesloten op zondag en maandag... dus zaten we 2 dagen vast in Chiclayo...

We gingen dan maar een dagje naar de zee: Pimentel. Vergelijkbaar met de belgische kust... maar ietsje charmanter met de aanwezige palmbomen...

De pier bewandelen was een hele belevenis... hij zag er nogal rot uit en kraakte vervaarlijk... maar op het einde van de pier stond een gezellig barak/cafeetje bij een keukenprinses die ons de typische specialiteit: CEVICHE voorschotelde: rauwe vis in limoensaus met ajuintjes en een paar stukjes gebakken yuka... een ware lekkernij!! De plaatselijke atractie was de gevangen pinguïn, die de ganse dag triestig in een plastic ton zat... Liesbet wilde hem bevrijden maar de caféedame had ons in de mot en we aten dus braaf ons ceviche op ;-)

Daarna zetten we onze culinaire exploratie verder en aten we een heerlijke SUDADO ... een soort vissoep... veel anders was er niet te beleven in Pimentel en na een paar uurtjes op het strand te rusten reden we terug naar de drukte van de toeterende taxis in Chiclayo.

Eindelijk was het dinsdag... CULTUURDAG ;-) De tour bracht ons langs drie hoogtepunten in de buurt van Chiclayo:

1) Museo Nacional de Sican
Een heel interessant museum over de Sican-cultuur. De beschaving die de Moche cultuur opvolgde.

2) Piramides de Túcume
Indrukwekkende Moche piramides.

3) Museo Tumbas Reales de Sipan

Het hoogtepunt van de dag...maar geen fotos want het waren hier security maatregelen zoals op een groot festival... volgens de gids omdat het museum zo meer postkaartjes en boekjes kan verkopen omdat niemand fotos kan trekken.

We belanden in het kleine gezellige stadje Lambayeque...

De ´Señor de Sipan´ was een machtig persoon in de Moche cultuur die begraven lag in de tombe van Sipan... Deze tombe werd in 1987 ontdekt en er werd 12 jaar aan gewerkt om ze op te graven...
Het was indrukwekkend... een prachtig museum met ontelbare gerestaureerde schatten uit de graftombe. Gouden kettingen, halskettingen die uit duizenden kleine kraaltjes bestonden, oorbellen en duizenden kermakieken vazen waarin etenswaren meegezonden werden voor het leven na de dood. Samen met de señor werden lijfwachten (met hond)... zijn vrouwen en zelfs kinderen meebegraven. Als lastdieren staken ze ook nog wat llamas in de tombe.

Het was een hele fijne cultuurdag en nu zo snel mogelijk weg uit Chiclayo..met de nachtbus naar Cajamarca en de Baños del Inca!

Adios todos