Bom Dia Mozambique

Hola Hola, bom dia

Jongens, jongens, we zijn in Mozambique geraakt maar hoe... fotootjes volgen nog ;-)

Vanuit Blantyre (Malawi) namen we een 2u minibusje tot aan de grens van
Mwanza.. stempeltje als afscheid van Malawi en taxietje in voor 10min naar Zobue... de grenspost van Mozambique. Geen grensproblemen want ons visummeke was al afgehaald in Blantyre ;-)

Op de grens mochten we mee met een camionnetje van Mozambiqanen, alle geluk want voor de rest was er NADA te bespeuren...
Na een uurke bollen kwamen we aan in het snikhete Tete aan de oever van de Zambezi... ondertussen waren we met 3, James uit Bristol reisde even met ons mee!

In Tete op zoek naar een "bus" naar Chimoio.. ons ultieme doel van de dag zo'n 500 km verderop naar het zuiden van Mozambique... op weg naar Tofo.. het surfersparadijs en de plaats om met Whale Sharks te snorkelen... onze meest zuidelijke plaats die we in Mozambique aandoen... maar zover zijn we nog niet...

We zwoegden met de veel te zware rugzak (die apotheek is toch wel godgeklaagd.. 2 dikke dozen... nog nooit opengehad .. gelukkig maar ;-)
... door de hete zon van Tete op zoek naar een vertrekplaats voor bussen... en trucks...
Die laatste werd ons geluk van de dag... een lieve truckchauffeur JJ nam ons mee in zijn luxueuse truck (ter grote van een living ten tijde van ons appartementje in de Leopold de Waelstraat ;-) tot aan het plaatsje Chimoio waar we tussen de truckers een frietje gingen steken en mochten slapen in JJ's riante bed in zijn truck...

Boven ons sliep James samen met JJ in het 2e bed ;-) Dit was alvast de eerste onvergetelijke ervaring van Mozambique. Om 4u voor het krieken van de dag startte de motor en boemelden we de Mozambiqaanse slechte wegen af richting Inchope... daar eindigde de JJ episode... helaas pindakaas ;-)

Terug de rugzak op de rug en weer naar een standplaats voor busjes... maar deze keer geen eureka, maar alweer een krotminibus (die er op het eerste zicht nog verdacht goed uit zag). Om 7u smorgens zaten we erin (31 augustus)... om 7u smorgens (1 september) eindigde deze rit from hell in Maxixe. De herinneringen aan de bus from hell in Chile werden weer even heropgefrist ;-) Want om 21u de 31e besliste de chauffeur om zijn busje maar even te parkeren en zo zaten we tot 5u smorgens stil in een stinkend zweterig busje tussen snurkende mensen ;-) met een geit op het dak en een kip onder onze zetel... een levende ;-)

Maar goed... we namen misschien wat veel hooi op onze reisvork.. want meer dan 1000 km in 2 dagen proberen afleggen is toch wat te zot ;-) weten we nu ...hihihi

Maar dus in Maxixe, met zicht op de mooie baai, kwamen we niet zo fris en monter - volledig zwart (zelfs liesbet had een zwart hitlersnorretje van de vuiligheid) uit het busje en doken we maar direct de bank binnen om geld te pinnen ;-) Meticais is de munteenheid hier 1 euro = 30 meticais.... je kan hier altijd maar in schijven van 3000 meticais afhalen = 100 euro dus.. redelijk ambetant, maar ja... we geraken tenminste nog aan geld met onze Maestro card...

In Maxixe stond al meteen een vriendelijke schipper van een Dhow te zwaaien dat hij ons mee wilde nemen van Maxixe over de baai naar Inhambane ;-) voor 150 meticais waren we gesteld en voeren we om 8u smorgens over de kalme baai van de indische oceaan naar Inhambane..

Wat ons meteen opviel was de ''laid back'' en vriendelijke sfeer toen we aanmeerden in Inhambane... geen lapzwanzen die ons de oren van de kop kwamen zagen.. maar allemaal vriendelijke mensen die ons ''bom dia'' toeknikten... ook de stempel van de portugese overheersing is hier nog duidelijk te merken... overal mooie koloniale gebouwen, een echte gezellig stadje...

Zoals beloofd volgen de fotoos later.... misschien na ons strandavontuur in het surfersplaatsje Tofo ;-) ... snorkelend op zoek naar de Whale Sharks...