Sabina Home Vrijwilligerswerk - Rakai

Hello Hello!!!

Vanuit Kampala reden we met de nederlandse Lotti naar het gehuchtje SSanje, in het district Rakai. Een prachtige groene heuvelachtige omgeving.

Hetgeen we meteen hoorden was dat de vorige directeur van het Children of Uganda project er met een groot deel van de fundraising vandoor is gegaan… we spreken hier over 100 000den dollars!!!!! Dit blijkt Schering en inslag te zijn in hulpprojecten in Afrika… triest triest… daarmee moet Lotti nu proberen de boel te redden!

We werden begroet als koningen in het Sabina Home een project van Children of Uganda … ‘s avonds was het groot muziekfestijn voor ons, de kindjes verwelkomden ons en dansten en zongen of hun leven er vanaf hing… typische afrikaanse dansen… schudden met die poep! De dames kregen traantjes in de ogen!!

Na een dagje ging Lotti weer naar Kampala en begonnen wij aan het werk… met onze eigen ‘’guestroom’’ ;-) alias keuken – badkamer – slaapkamer…

Na enkele dagen merkten we dat het niet allemaal rozegeur en manneschijn was: veel te veel kindjes op 1 plaats, stinkende slaapkamers met pismatten die elke dag buiten te drogen werden gelegd.. gedragen door de klein mannen zelf… op hun kop…

Volle pisemmers in de kamers… etensresten aan hun voeteinde… gedoneerde muggennetten werden halvelings opgehangen, de begeleiding zei er niets van… de begeleidsters (housemothers) deden het zelf niet, omdat ze dreigden te stikken door de hitte (jajaja)
De housemothers waren luie vrouwen die eigenlijk heel de dag niets anders deden dan zitten of liggend de kinderen afblaffen en commanderen….

De kinderen werken heel veel/// even een dagschema:
5u30 opstaan
5u45 op blote knietjes bidden op de koer
6u kleding – slaapkamers – vloer poetsen… met de hand dus zonder borstels of zwabbers
7u naar de kerk
7u30 school … hier moet je je ook niet veel van voorstellen… kindjes zitten vaak op de banken (te staren) terwijl de leraars in de lerarenkamer pannekoekjes eten…. Hun uitleg: de kinderen moesten even rusten???????????? Wij hebben een paar keer tekenles gegeven… maar niet zoveel want een schema opstellen met de andere leraren bleek onmogelijk… organisatie..what is that???

Door de dag moeten de kinderen ook constant water gaan pompen uit de waterput want stromend water is er niet!!! dus ook wij konden dagelijks naar de waterpomp ;-)

We hebben mee de muziekles kunnen volgen van de amerikaanse vrijwilligster Sara, dat was leuk!! Sara zit er al een jaar en doet goed werk!

Ook een leuke les was: = all about the money = de juf legde uit dat je in de locale winkel geld geeft na uitgebreid afbieden, dat de winkeluitbater vervolgens naar de buren loopt om je geld te wisselen en dan terugkomt met je wisselgeld. MAAR.. als je naar de supermarket gaat staan er prijzen bij de artikelen en kan je dus niet afbieden ;-)))))) dat was een voorbeeld van een afrikaanse les !!!

Na de school moeten de kindjes opnieuw poetsen en wassen en dan zelfs nog koken voor de begeleiding ??????????? In afrika is het immers normaal dat kinderen moeten werken want de ouders sterven vaak op vroege leeftijd (door aids) en zo worden de oudste kinderen verantwoordelijk voor hun broertjes en zusjes… en kunnen de kinderen voor zichzelf zorgen!!! De harde waarheid !

Om 19u is het eten : POSJO met BEANS zoals elke dag 2 keer… 1 keer per week MATOKE (bananenpuree) en 1 keer per week afgekookt vlees… terwijl het gebied zo vruchtbaar is dat alle groenten te kweken zijn !

Dat leek ons dus een goed plan… om een duwtje in de rug te geven voor hun moestuin en fruitbomen.. daarnaast was het ook een goed idée om een bos te planten zodat ze na een paar jaar geen hopen geld meer moesten steken in brandhout kopen!! Dus boerinneke liesbet en boerke jeroen begonnen aan een boomproject!!! Dankzij het geld van de sponsors!!!!!!!!! NOGMAALS MERCI IEDEREEN!!

We kochten 2000 eucalyptus bomen bij de plaatselijke tuinwinkel en 10 fruitbomen! En planten maar!!! We gaven zo ook een tiental mensen uit het dorp betaald werk!!

Na het avondeten was het weer werktijd voor de kindjes en bidden!! Zichzelf wassen en tandenpoetsen moest ook maar dat werd nooit gecontrolleerd… 22uur bedtijd!

Alleen zondag was het rustdag en konden ze zichzelf bezighouden ipv te werken.

Het dorpje Ssanje was wel gezellig, behalve dat er een gek rondliep die het gemunt had op ‘’bazungu’’ … zonder echt gevaar maar toch griezelig… hij stal ook elke dag fruit en groenten van de plaatselijke mensen , je zag hen dan weer achter hem rennen…en als het te ver ging, bond jan politieman hem aan de boom voor een paar dagen ;-)))))

elke dag zochten we onze ingredienten om ons potje te koken, want 2 keer per dag maispap met bonen is toch wel wat te veel van het goeie…

We bezochten ook de locale markt! Leuke ervaring op een plaats waar weinig blanken komen. Tot de gek weer opdook ;-) heel de markt in rep en roer en de loony weer weggejaagt!

Het was voor ons redelijk frustrerend dat je aan de ‘wantoestanden’ niet veel kan doen… we hebben dan toch de kinderen hun zinnen even verzet want die waren dolblij met ons bezoek!!!!!!!!!!!!!!!!

Hopelijk komt er ooit verandering in…

Na de eerste week hadden we al nood aan een weekenduitstap… richting Sesse Islands op het Victoria Meer… weer een heel avontuur om er te geraken… in een volgepropte matatu met satelietschotel op de schoot (van de buurpassagier) en zelfs de chauffeur deelde zijn zetel!!!

We waren natuurlijk weer de attractie want we hielden onze mond niet als het ons niet aanstond!!! De medepassagiers beaamden onze commentaar… maar voor zichzelf opkomen doen ze meestal niet…

We reden naar Kalangala en verbleven in de mooie Hornbill campsite vlak aan het Victoria meer!! Prachtig maar het water van het meer is niet alles… door overvisserij en enorme afvalstortingen (vooral van Tanzaniaanse industrie) is het meer eerder een ongezonde poel geworden… er is grote kans dat het over een paar jaar volledig uitgestorven is en de locale vissers volledig in de miserie belanden (wat nu al voor een groot deel het geval is: zie ook de ‘’Darwin’s Nightmare’’ documentaire).

We hadden een relaxt weekendje en ontdekten hoe ananassen geteeld worden.. voor diegenen die dit niet weten… tis niet aan een boom… maar al seen bloom op een plant!!!! Je stopt gewoon de groene bladeren bovenaan terug in de grond en je krijgt een nieuwe ananasplant!! We kregen een fantastische lift terug naar het vaste land met David en Patrick. Een engelsman met zijn ugandese compagnon!! Waar we nu mee in Rwanda zitten ;-)))))))
We verbleven met hun nog een nachtje aan het schitterende meer Nabugabo en daarna met een truck meegelift terug naar Ssanje.. voor terug een week wat ronddolen en boompjes planten in het weeshuis!!!

Dan vielen we met ons gat in de boter… want David en Patrick wilde met ons een weekje door Rwanda reizen!!! Dus even geen stress op het openbaar vervoer!!!!!!!!!! WOOOEEPPIEEE