Chimpansees en Sinterklaas

Haidiho

Door het gevaar voor ebola moesten we noodgedwongen onze planning wat aanpassen… geen Crater Lakes en geen Murchisson Falls… jammer maar helaas.

Maar net voor het Queen Elisabeth NP ligt de Kyambura Gorge, een bosgroene valei waar veel aapjes wonen… zelfs chimpansees… en omdat Liesje zo’n fan is van deze primaten gingen we op zoek!

Aan de park ingang mochten we onze tent placeren, normaal kon dit niet maar voor een 4 euro pp keken ze dat graag door de vingers! Samen met gids Tom gingen we de boda-boda op richting het wandelpaadje dat naar beneden in de gorge leidt.

Tom waarschuwde ons nog wel eventjes, in het woud kon het gebeuren dat we het pad kruisten van een olifant of nijlpaard en misschien zelfs een leeuw… en ja hoor na een paar minuten zagen we olifanten voetstappen en leeuwensporen in de modder naar beneden! Maar Dieren van “the big five”kwamen we “gelukkige” niet tegen… en was dat toch gebeurd… den Tom had een geweer bij! In de verte hoorden we wel zingende nijlpaarden aan de rivier.

Beneden in de gorge kwamen we aan de rivier die je normaal over een boomstam moet oversteken, maar doordat de rivier heel hoog stond konden we met een vlot oversteken… Liesje blij want op een balk balanceren over een krokodillenrivier is niet haar meest favoriete hobby.

Het regenwoud in de Kyambura Gorge is prachtig, overal klimplanten en grote bladeren en overal dierengeluiden… den Tom zocht rond naar de chimpansees, wij volgden met een bang hartje en veel achterom kijken dat nonkel leeuw niet op onze schouder kwam tikken. Na een lange tijd zoeken kwamen hoorden we de chimpansees roepen, het teken dat ze uit hun slaapplaatsen kwamen en gingen fourageren in de bomen.. en ja hoor… in een hoge boom zat een familie chimpansees lekkere vruchten te smikkelen… waaaaaaauuuuuuuuwwww … het leken soms wel mensen die hoog in de bomen klommen! Het kijken was wel wat kort en spijtig dat ze niet op de grond kwamen… maar toch weer een onvergetelijke ervaring.

De dag daarop weer in de lokale bus (joepiejeej) richting Masaka… het werd weer een nachtmerrie… ze vroegen ons weer veel te veel geld.. en toen we weigerden om belachelijk te veel te betalen wilden ze verder rijden met Anneke’s rugzak nog aan boord, zelfs de lokale mensen in de bus hadden er last van want de busbegeleider weigerde hun wisselgeld terug te geven! Alweer heel vriendelijke busmensen dus…hatelijk…. Het lijkt wel of de mensen die op bussen en matatu’s werken een ander ras zijn… echt onvriendelijke macho geldwolven… zo verschrikkelijk voor de lokale mensen die hier dagelijks mee geconfronteerd worden…wij hebben dan nog de luxe om soms voor een taxi te kiezen…

Maar eind goed al goed, we kwamen ’s namiddags aan in ons vertrouwde stekkie (Masaka Backpackers) waar we weer vriendelijk ontvangen werden door Sander, Sara, Bas en Nina… het leek wel onze verre familie in Masaka.

Sander (Nederlander) en Sara (Ugandese) hebben een schooltje opgestart in de buurt van Masaka en gaan binnenkort een grotere school opstarten. Een perfect project dus om onze laatste centjes aan te besteden! Ze namen ons mee naar de kledingverkoop op het schooltje! Heel toffe couleur locale ;-)) we werden weer ontvangen als koningen!

Bij Sander en Sara voelen we ons goed op ons gemak en we beslisten dan ook om een tijdje met hun rond te reizen… richting Kampala! Omdat Sara uit Uganda komt weet ze overal leuke plekjes te vinden en hoefden we ons dus over niet te veel druk te maken… dat deed nog eens goed !! Het was ondertussen 6 december geweest.. de Sint had België al verlaten maar in Uganda moest hij nog komen ;-) en jajaja… aan het strand in Entebe verwelkomden wij de lieve goede man en zijn 2 pieten! Hilarisch! Hij kwam aangevaren in een klein motorbootje! De Nederlandse gemeenschap in Kampala had dat georganiseerd… en de Nederlandse ambassade schonk een paar kratjes Grolsh-bier! Van de verniet! De pepernoten vlogen ons rond de oren.. het was weer een leuke middag!

Na een zalige nacht in Entebe, gingen we terug naar Kampala… op babybezoek bij Olaf, het nieuwe kindje van Ingrid en Koen! En we werden de eersten om in hun nieuwe (bijna afgewerkte) gastenverblijf te slapen! Wat kan het soms toch allemaal zo makkelijk zijn! We voelen ons al helemaal thuis in Uganda!

De volgende dag werden we terug opgepikt door Sander en Sara en terug naar Masaka!

Onderweg kocht Sara nog een “jackfruit”, een gigantische groene vrucht met een slijmerige binnekant die naar bubblegum smaakt ;-)

...en een eindje verderop werd de verse vis gekocht en onmiddellijk op de grill gehangen … hihihihi… vanvoor op de wagen dus.. zodat het in de auto niet te hard begon te stinken…

Onze laatste dagen verblijven we nog wat in Masaka en trekken we nog naar Lake Nabugabo… dat is alleszins het plan… om dan terug op weg naar Nairobi en het vliegtuigje!
Aiaiaiai

doeiiiiiiiiiiiiiii